Zo we zijn aangekomen in Argentinië en hebben een ´normale/ snelle´ internet verbinding, dus hier onze belevingen samengevat vanaf ons vertrek uit Chocabamba.

Vanuit Chocabamba zijn we met de nachtbus vertrokken naar Sucre, kwamen aan bij het busstation en bleek dat bijna alle bussen vol zaten. Konden echt op het allerlaatste moment mee met een bus voor lokale mensen.

Dit werd een busrit met mensen die sliepen in het gangpad, zonder wc aan boord (dus gewoon in het wild plassen, broek naar beneden en gaan met die banana J) en met jongeren die muziek draaien op hun mobiel en dit voor ongeveer 10uur lang.

Aangekomen in Sucre in een taxi gestapt die ons naar het hostel zou brengen (om 6uur in de ochtend), bleken alle hostels vol te zitten (5 verschillende gezocht), uiteindelijk bij een hotel aangekomen die ook niet te duur was. Hier vroeg de taxichauffeur ineens 400procent meer voor de rit omdat hij ons door de stad hadden gereden (toeristen aftroggelen zijn ze goed in). Dit is een iets waar Mark heel slecht tegen kan!!!!

Hebben hier een Nederlands meisje ontmoet, die al 5 jaar in Sucre woont en hier vrijwilligers werk doet voor de kinderen die op straat werken. Hebben zelfs een rondleiding gehad over een school waar zij werkt met de kinderen, wel erg bijzonder.

We zijn na Sucre naar de Zoutvlakten en het Nationaal Park in het zuiden van Bolivia gegaan vanuit het dorpje Uyuni.

Zaten de eerste dag in Uyuni te ontbijten in het zonnetje en er lopen veel mensen langs met folders over tours naar de vlaktes. Uiteindelijk kwam er een Duitse jongen bij onze tafel staan en vertelde dat hij fotograaf en bioloog was en dat hij een alternatieve tour wilde doen dan andere toeristen (anders doe je op een tour dezelfde dngen als iedereen). Hij legde uit dat hij met zijn vriendin en twee anderen (twee fransen) een eigen tour hadden geregeld. Zij zochten echter nog twee andere mensen die mee zouden willen gaan. Hij had ons zien zitten en vroeg zich af of wij mee wilden.

Dit leek ons wel wat, hebben kennis gemaakt met de twee fransen en later met de vriendin van de Duitser en hebben besloten mee te gaan met hun alternatieve tour (van 5 dagen ipv de gewone 3 dagen).

Hebben een super mooie tijd gehad die 5 dagen. Hebben over de Zoutvlakte gereden, hier veel gezien. (alle kleuren Laguna´s, de vulkaan Tulupa, natuurlijk de Zoutvlakte, een steen in de vorm van een rots, de stenen van Salvador Dali e.d). Hebben vier nachten in de meest shabby/koude/ hostels geslapen. Hebben op de tweede dag in de ochtend een vulkaan beklommen, hierna hadden we natuurlijk zin in een lekker warme douche (laat dit nou eens 1euro kosten, dit hebben we dan ook niet gedaan, met het idee in het volgende hostel kunnen we vast wel douchen). Hebben vijf dagen niet gedoucht, maar wat een mooie en bijzondere ervaring was dit! De foto´s volgen (krijgen foto´s van Harm, de duitse bioloog fotograaf!!!!!)

Na Uyuni zijn we met de trein vertrokken naar Tupiza, dit is ongeveer vijf uur met de trein. Lijkt net de NS, alles verloopt niet volgens schema en loopt niet logisch . Wel leuk om in een trein te zitten in plaats van in de bus.

In Tupiza, een paardrij tour geboekt, jaja Mark voor de allereerste keer!

De dag erna werden we OP TIJD opgehaald om te gaan paardrijden! Riding horse, hiha cowboy (met hoed en schoenenhoes)!!! Dit was een mooie rit op lieve en goed verzorgde paarden! Onderweg gestopt om van de omgeving te genieten (en te plassen), hier werd Jorike in haar arm geprikt (door wat geen idee). Na 3 uur kwamen we terug in het dorpje en gingen met lichte kramp in de benen genieten van een welverdiende lunch.

De verdere dag ons vermaakt in Tupiza en gaandeweg de dag kreeg Jorike meer en meer last van jeuk (overal!!!!maar verder niet bij nagedacht). De volgende dag, opgestaan en Jorike voelde nog steeds die erge jeuk, voelde op haar rug en dat zat (en zit) vol met bultjes, Mark zag dit en zei dat dit op haar gezicht ook zo was (dit is ook nog zo), kortom Jorike zit onder de bulten. Of dit nou door die beten op haar arm komt en dat het een allergische reactie is, of dat het een allergie is voor Paardenhuid (haha zoals de eigenaar van het hostel zei dat weten we niet, maar als het er morgen nog zit maar even naar een apotheek, de normale nestosyl heeft ook niet gewerkt).

Zitten op dit moment in Salta, Argentinië!!!! Eindelijk in de normaal westerse wereld, haha we werden wel een beetje moe van al die onlogische/ onhandige dingen in vooral Bolivia, dat dit wel een opluchting is.

Hebben vandaag door de de dtad gelopen en kaarten gekocht voor het orkest van Salta in het Theatergebouw (voor overmorgen), wel zo leuk als je hier toch bent! Zijn van plan om een autootje te huren en een beetje door de omgeving te crossen.

Laten natuurlijk even weten hoe het afloopt met het allergie verhaal en hoe het theater was....

Tot de volgende keer!!!!